softe instelling van onderzoek (vooral veel babbelen en verhalen schrijven) houd ik eigenlijk wel van een rationele benadering van tuineren. Geen weelderige onkruidjungle, maar een keurig productielandschap ontstaat stukje bij beetje in onze tuin. Geen genuezel over biologisch dynamisch tuinieren en verstoorde bodemlagen, maar gewoon omspitten. En een idyllische bloemenzee is prima, maar dan wel binnen de lijntjes. Het liefst zou ik ook nog 
kunstmest en kalk op ons grasveld strooien, maar dat is toch echt iets te veel van het goede als je binnen de ecologische hoofstructuur woont. Tja, ook in mijn eigen tuin heb ik te maken met planologische kernbeslissingen en de gevolgen daarvan.Vandaag heb ik me aan het echte werk gewijd: het omspitten van het deel waar straks de aardappels komen. Nu maar hopen dat ik er ook nog van kan genieten, als ik weer terugkom van viereneenhalve maand Spanje.
